ΑΝΔΡΟΛΟΓΟΣ

Υπογονιμότητα

Ορίζεται ως η αδυναμία σύλληψης μετά το πέρας 12 μηνών, με ελεύθερες σεξουαλικές επαφές.

Ταξινομείται σε: 

• Πρωτοπαθή (απουσία εγκυμοσύνης στις σχέσεις του ασθενούς στο παρελθόν) 
• Δευτεροπαθή (προηγηθείσα επίτευξης εγκυμοσύνης ανεξαρτήτου συντρόφου) 

Πρέπει να αντιμετωπίζουμε το υπογόνιμο ζευγάρι ως μια ενιαία οντότητα, διότι σε περίπου 20-30% των περιπτώσεων υπογονιμότητας, η αιτία βρίσκεται αποκλειστικά στον άνδρα, σε περίπου 30% μόνο στη γυναίκα, ενώ σε 30-40% πρόκειται για μικτή αιτιολογία.

Σε ένα ποσοστό της εκτιμήσεως του 15% των ζευγαριών με υπογονιμότητα, δεν δύναται η ανεύρεση του παθολογικού αιτίου (ιδιοπαθής υπογονιμότητα). 

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ

Α. ΠΡΟ-ΟΡΧΙΚΑ ΑΙΤΙΑ 

• Διαταραχές της λειτουργίας της υπόφυσης 
• Διαταραχές της υποθαλαμικής λειτουργίας 
• Συστηματικές παθήσεις 
• Άλλες ορμονικές διαταραχές, όπως υπερανδρογοναιμία, υπεροιστρογοναιμία, υπέρ ή υποθυρεοειδισμός κ.ά. 

Β. ΟΡΧΙΚΑ ΑΙΤΙΑ 

• Απλασία σπερματικού επιθηλίου 
• Χρωμοσωμικές ανωμαλίες 
• Αμφοτερόπλευρη ανορχία 
• Ανωμαλίες σπερματοζωαρίων 
• Κιρσοκήλη 
• Διάφορες παθήσεις των όρχεων 
• Μυοτονική δυστροφία 
• Γοναδοτοξικοί παράγοντες 
• Αναστολή ωρίμανσης των σπερματοζωαρίων

Γ. ΟΡΧΙΚΑ ΑΙΤΙΑ 

• Διαταραχές κινητικότητας και λειτουργίας των σπερματοζωαρίων 
• Διαταραχές εκσπερμάτισης – Σεξουαλικές δυσλειτουργίες 
• Απόφραξη αποχετευτικής οδού του σπέρματος 
• Δυσπλασία αποχετευτικής οδού του σπέρματος 

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ανδρικής υπογονιμότητας διακρίνεται σε: 

• Ειδική συντηρητική θεραπεία
• Εμπειρική συντηρητική θεραπεία 
• Χειρουργική θεραπεία

Στυτική Δυσλειτουργία – Έγχρωμο Doppler 

Είναι η αδυναμία επίτευξης στύσεως, επαρκούς σε σκληρότητα για είσοδο στον κόλπο και πραγματοποίησης σεξουαλικής επαφής. 

ΑΙΤΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΣΤΥΣΗΣ

• Ψυχογενή 
• Νευρογενή 
• Ενδοκρινικά 
• Αγγειακά 
• Φαρμακευτικά 

Σήμερα είναι δυνατόν να διαγνωστεί οργανική βλάβη στο 50-80% των ασθενών με διαταραχές στύσης. 

Σε μικρότερες ηλικίες έχει βρεθεί ότι οργανικές αιτίες εμφανίζονται στο 30% των ασθενών, ενώ ψυχικά αίτια στο 70%. Αντιθέτως, σε μεγαλύτερες ηλικίες (πάνω από 50 ετών) οργανικά αίτια υπάρχουν στο 85% και ψυχογενή μόνο στο 15% των ασθενών. 

Προδιαθεσικοί παράγοντες και ποικίλες ασθένειες, όπως η υπέρταση, η αρτηριοσκλήρωση, η υπερλιπιδαιμία, το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η μεταμόσχευση νεφρού, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν διαταραχές στη στύση.

Επίσης, διάφορα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν διαταραχές στη στύση, όπως: 

• Φάρμακα για καρδιακές παθήσεις 
• Αντιυπερτασικά
• Διουρητικά 
• Αντιλιπιδαιμικά 
• Ψυχοφάρμακα 
• Η2-αναστολείς 
• Κατά της παχυσαρκίας 
• Αντιφλεγμονώδη 
• Αντιεπιληπτικά 
• Παράγωγα εργοταμίνης 
• Ατροπίνη, αλλοπουρινόλη, γλυκοκορτικοειδή, οπιούχα, οιστρογόνα κ.ά. 

Η θεραπευτική μέθοδος των διαταραχών στύσης, αναλόγως την αιτία, είναι: 

• Μη επεμβατική (ενδοσηραγγώδεις ενέσεις, από το στόμα χορήγηση φαρμάκων) 
• Επεμβατική (πεϊκές προθέσεις, επεμβάσεις επαναγγείωσης του πέους) 

• AIDS 
• Μικροβιακή Βακτηριακή Κολπίτιδα 
• Γονόρροια ή Βλεννόρροια 
• Ουρεόπλασμα, Μυκόπλασμα και Χλαμύδια 
• Σύφιλη 

Κονδυλώματα

Η πιο συχνή σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος (Σ.Μ.Ν.) παγκοσμίως είναι τα οξυτενή κονδυλώματα.

Περίπου το 30% των ατόμων ηλικιών 20 και 30 υπάρχει πιθανότητα να μολυνθούν και ο κίνδυνος για καρκίνο των γεννητικών οργάνων αυξάνεται σε επικίνδυνα επίπεδα. Εξαιτίας αυτού, είναι σημαντικό η θεραπεία να ξεκινήσει άμεσα, μόλις διαγνωστεί η νόσος. 

Μια δραστική θεραπεία αποτελεί η κρυοπηξία και διασφαλίζει αυξημένες πιθανότητες γρήγορης και πλήρους θεραπείας. Κατά τη διαδικασία αυτής της μεθόδου, οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που επιδρούν στα κύτταρα προκαλούν μέσα σε αυτά δημιουργία μικροκρυστάλλων, καθώς και εντός των αγγείων που την αιματώνουν. Σε τελικό στάδιο, τα κύτταρα υφίστανται μη αναστρέψιμες βλάβες και διαλύονται. Μετά την εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις υποχρεώσεις του άμεσα.

Μελέτες έχουν δείξει, ειδικότερα, πως τα ποσοστά επιτυχίας με την κρυοπηξία για κονδυλώματα είναι 79-88%, εντός των 3 πρώτων συνεδριών. Με αυτά τα δεδομένα, η κρυοπηξία θεωρείται ως η πιο αποτελεσματική μέθοδος, σε σχέση με ορισμένα τοπικά σκευάσματα (καυστικές αλοιφές που εφαρμόζονται στο σπίτι, υπό την καθοδήγηση ιατρού).